Á. K. Þáttastjórnandi með þágufallssýki.

Með kveðju til Ásgeirs Kolbeinssonar og ráðamanna þáttarins Sjáðu:

Mér til skelfingar sagði Ásgeir "honum dreymir" í umsögn sinni um bíómynd í þættinum Sjáðu á Stöð tvö fyrir stundu.  Þetta er til skammar!

Einu sinni þegar ég á mínum yngri árum kom í heimsókn til Reykjavíkur og vildi ólm falla inn í hópinn hermdi ég eftir flestu sem fyrir mig bar.  Eftir áminningu heima fyrir sneri ég mér að móður minni og spurði: "Af hverju má ég ekki segja mér langar???, allir hinir krakkarnir gera það!!"

Þetta varð til þess að ég uppgötvaði að í borginni væri talað annað tungumál en í sveitinni.  Á þeim árum sem liðið hafa síðan hefur ástandið stundum verið svolítið betra og stundum enn verra en eftir að fríblöðin litu dagsins ljós er eins og að borgarbúar hafi að mestu glatað því sem eftir var af málfarsmetnaði sínum.

Betur má ef duga skal ef við viljum skilja hvert annað.

Útrýmum þágufallssýki!

 

Athugasemdir

[Emil Örn Kristjánsson, 26.8.2008 kl. 16:48]

Ég veit ekki, kæra Ísdrottning, hvort það sé talað eitthvað verra mál í borginni frekar en á landsbyggðinni. Málfarssóðarnir eru úti um allt... því miður.

Ég tek fyllilega undir með þér: Útrýmum þágufallssýki. Það er samt ekki nóg. Útrýmum líka slettum, ambögum og, ekki sízt, fallbeyingaflótta.

Nýlegt dæmi er t.a.m. meðferð fjölmiðla á nafninu Marsibil.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 29.8.2008 kl. 10:10]

Sammála því að það þarf að útrýma þágufallssýkinni.  Maður heyrir oft svona ambögur í fjölmiðlum.  Hvað varð um málfarsráðunauta ?  Er ekki þörf á slíkum lengur ?